Skip the ticket line to visit one of the most famous monuments in Venice
{{ticket-block-triple}}
'The Doge' was historisch gezien de hoogste ambtenaar in de republiek Venetië tussen de 8th eeuw tot de 18th eeuw. De laatste Doge van Venetië was Ludovico Manin en hij deed afstand van de troon in 1797 toen Napoleon en zijn soldaten Venetië binnenvielen, waarmee een einde kwam aan de traditie.
Het Dogenpaleis was de thuisbasis van de Doge en het kantoor van verschillende regeringsfuncties en is nu een van de grootste toeristische attracties in Venetië en biedt simpelweg verbluffende architectuur uit verschillende periodes, waaronder gotiek en renaissance. Het paleis heeft door de eeuwen heen verschillende branden geleden met verschillende niveaus van schade, waarbij sommige gebieden in de loop van de geschiedenis zijn herbouwd als gevolg van deze branden.
Het Dogenpaleis was altijd voor meerdere doeleinden gebruikt, waaronder woonruimten en de zetel van de regering, samen met de rechtszalen van de stad en oorspronkelijk de stadsgevangenis. Echter, in de 16th eeuw werd gevraagd om de toevoeging van de nieuwe gevangenissen, en die gevangenissen werden vervolgens verbonden met het Dogenpaleis door de nu beroemde 'Brug der Zuchten', zo genoemd vanwege het lawaai en de uitdrukking die de gevangenen maakten toen ze eroverheen reden toen ze van rechtbank naar gevangenis gingen.
Volgens de overlevering zal het paar eeuwige liefde genieten als ze elkaar kussen terwijl ze onder de Brug der Zuchten door rijden in een gondelbaan.
Dogepaleis — UNESCO-werelderfgoed
Het Dogepaleis werd in 1996 op de werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst als onderdeel van de lijst van het San Marcoplein.
De geschiedenis van het Dogepaleis