All things Dalí in the place he was born – step into the home of Surrealism
{{ticket-block-triple}}
Het Dali Theater-Museum in Figueres was de thuisbasis van het excentrieke genie Salvador Dali, een van de meest gevierde surrealistische kunstenaars van de 20e eeuw. Het unieke museum (het gebouw zelf wordt vaak geprezen als het grootste surrealistische object ter wereld) biedt je een fascinerende reis naar de geest van de man zelf, Dali.
Als je het museum nadert, word je begroet door een visueel verbluffende gevel die bedekt is met grote eieren en gouden beelden en die de toon zet voor de surrealistische ervaring die je binnen wacht, aangezien deze een kijkje biedt in de grillige en dromerige wereld van Salvador Dali!
Salvador Dali heeft het gebouw zelf ontworpen en de meesten zouden zeggen dat het ook een kunstwerk op zich is. De architectuur staat op de overblijfselen van het voormalige stadstheater van Figueres (waar Dali zijn eerste tentoonstelling had als jonge kunstenaar) en is een mix van renaissance- en barokstijlen en creëert een surrealistische sfeer die de fantasierijke wereld van Dali weerspiegelt. Het museum werd geopend in 1974 en Dali zelf ligt begraven in een crypte eronder.
Een van de hoogtepunten van het museum is de Kamer Mae West. Hier gebruikte Dali zijn beheersing van optische illusies. De kamer is een driedimensionaal levend portret van de iconische actrice Mae West, bekeken vanuit een specifiek gezichtspunt. Het optische spel is een voorbeeld van Dali's fascinatie voor het vervormen van de werkelijkheid om tot nadenken stemmende en visueel boeiende kunst te creëren.
Het museum herbergt een uitgebreide collectie van Dali's werken, waaronder schilderijen, sculpturen en andere installaties. Je kunt iconische stukken zien zoals”De persistentie van het geheugen”, met de beroemde smeltklokken, en”Galatea der Sferen,” waaruit Dali's fascinatie voor wiskundige precisie en het kosmische blijkt.
De collectie biedt een uitgebreid beeld van Dali's evolutie als kunstenaar, van zijn vroege impressionistische werken tot zijn latere surrealistische meesterwerken.
Overal in het museum kom je terugkerende 'Daliniaanse' symbolen tegen, zoals mieren, krukken en vervormde figuren. De symbolen zijn verweven in Dali's werken en voegen een laag betekenis en complexiteit toe aan zijn kunst. Het museum verkennen wordt een reis van het ontcijferen van de symbolen en het ontrafelen van het raadsel van Dali's creatieve geest, maar ze kunnen meer dan één bezoek aan het museum vergen!
Dali werd geboren op 11 mei 1904 in Figueres, hetzelfde dorp als het Dali Theater-Museum. Hij werd geboren als 'Salvador Domingo Felipe Jacinto i Domènech' als zoon van zijn ouders, Salvador Dali i Cusi & Felipa Domenech Ferrés.
Tragisch genoeg verloor Dali zijn moeder toen hij nog maar 16 was, wat grote gevolgen had voor Salvador jnr. Zijn ouders hadden allebei zijn artistieke talenten van jongs af aan ondersteund.
Op 17-jarige leeftijd werd Dali ingeschreven aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van San Fernando in Madrid, waar hij zou worden beïnvloed door het impressionisme en het kubisme. Hier begon hij echter zijn eigen stijl te ontwikkelen door realistische en dromerige elementen te combineren en begon hij zijn talent onder de knie te krijgen.
Een centrale figuur in Dali's leven en kunstenaarschap was Elena Ivanovna Diakonova, bekend als Gala. Ze ontmoetten elkaar in 1929 en zij werd zijn muze, zijn medewerker en uiteindelijk zijn vrouw.
Gala speelde een cruciale rol bij het beïnvloeden van Dali's werk en inspireerde veel van zijn surrealistische en dromerige composities. Hun relatie was tumultueus, maar hun verbinding bleef onverbroken tot Gala's dood in 1982.
Salvador Dali stierf op 23 januari 1989, twee jaar na de dood van Gala. Hij raakte gewond bij een huisbrand in het kasteel van Pubol en zat daarna in een rolstoel. Toen verhuisde hij terug naar Figueres en woonde hij de rest van zijn leven in het Teatro-Museo tot aan zijn dood in januari 1989 op 84-jarige leeftijd. Zijn nalatenschap reikt echter veel verder dan zijn dood en tot op de dag van vandaag blijft zijn impact bestaan en zijn werken boeien nog steeds het publiek over de hele wereld.
Een van de beroemdste werken van Dali is”De persistentie van het geheugen”, een surrealistisch meesterwerk met smeltende klokken die over vervormde landschappen zijn gedrapeerd. Het iconische schilderij, gemaakt in 1931, legt de vloeibaarheid van tijd en de subjectieve aard van de werkelijkheid vast. Het blijft een blijvend symbool van Dali's vermogen om de grenzen van de waarneming te verleggen. Het beeld van de smeltende klok blijft zelfs tot op de dag van vandaag synoniem voor hem.
In”De olifanten,” Dali verkent het thema gewichtloosheid en verlenging. De sierlijk langwerpige poten van de olifanten roepen een gevoel van instabiliteit op en dagen onze perceptie van ruimte en zwaartekracht uit. Het schilderij is een bewijs van Dali's vermogen om zijn dromen en onderbewuste gedachten op canvas te vertalen.
Dali's verkenning van religieuze thema's komt duidelijk naar voren in zijn stuk”Het sacrament van het Laatste Avondmaal.” Vertrekkend van traditionele afbeeldingen, doordrenkte Dali deze iconische scène met zijn unieke surrealistische stijl. Het schilderij straalt een gevoel van mystiek uit, met vervormde figuren en symbolische elementen die kijkers uitnodigen om de scène op hun eigen manier te interpreteren.